Caeu o pinsapo

O pai de Ramón Otero Pedrayo plantou un pinsapo (non exactamente unha araucaria, como sempre se dixo) o mesmo día do nacemento do fillo, en 1888. Durante anos, árbore e neno medraron xuntos, ata que en 1972 outro furacán abateu a vella árbore, que daba sombra á casa dende o xardín. "O meu irmanciño", gustaba de chamala don Ramón.
Posteriormente plantouse outro pinsapo, semellante ao primeiro, para lembrar a aquel, e para lembrar a memoria do señor de Trasalba. A furia do vento destes días volveu abater a árbore, xa ben grandeira, derrubándoa sobre a estrutura da parra. Tamén levantou algunhas tellas da casa. Valaquí algunhas mostras da desfeita. Haberá que poñer unha nova árbore, un terceiro pinsapo, para lembranza do patriarca da xeración Nós.